ساختار الکترونی

پیکربندی الکترون با قرار دادن تمام الکترون های یک اتم یا یون در اوربیتال ها یا سطوح فرعی انرژی نوشته می شود.

به یاد بیاورید که 7 سطح انرژی وجود دارد: 1، 2، 3، 4، 5، 6 و 7. و هر یک به نوبه خود تا 4 سطح انرژی فرعی به نام های s، p، d و f دارند.

بنابراین، سطح 1 فقط شامل سطح فرعی s است. سطح 2 شامل سطوح فرعی syp است. سطح 3 شامل سطوح فرعی s، p و d است. و سطوح 4 تا 7 شامل سطوح فرعی s، p، d و f می باشد.

پیکربندی الکترون

La ساختار الکترونی از عناصر نشان می دهد که در آن الکترون ها در سطوح مختلف انرژی مرتب می شوند، آنچه که مدار نامیده می شود، یا به طور ساده، نحوه توزیع الکترون ها در اطراف هسته اتم خود را آغاز می کند.

برای محاسبه توزیع الکترون ها در سطوح مختلف انرژی، پیکربندی الکترون اعداد کوانتومی را به عنوان مرجع می گیرد یا به سادگی از آنها برای توزیع استفاده می کند. این اعداد به ما اجازه می‌دهند تا سطوح انرژی الکترون‌ها یا یک الکترون را توصیف کنیم، همچنین شکل اوربیتال‌هایی را که در توزیع الکترون‌ها در فضا درک می‌کند، توصیف می‌کنند.

جدول پیکربندی عنصر

عناصر مورد مشورت!

پیکربندی الکترون نیز نامیده می شود توزیع الکترون Is تنظیم دوره ایروشی است که الکترون‌ها می‌توانند خود را ساختار بدهند، خود را سازماندهی کنند و در درون یک اتم به دنبال مدل پوسته‌های الکترونی ارتباط برقرار کنند، جایی که تمام توابع موجی سیستم به شکل یک اتم بیان می‌شوند.

به لطف پیکربندی الکترون، می توان خواص ترکیب را از یک نقطه شیمیایی اتم ها تعیین کرد، به لطف این، مکان مربوط به آن در جدول تناوبی مشخص است. این پیکربندی ترتیب هر الکترون را در سطوح مختلف انرژی یعنی در مدارها نشان می دهد یا به سادگی توزیع آنها را در اطراف هسته اتم نشان می دهد.

چرا پیکربندی الکترون مهم است؟

به خودی خود، پیکربندی الکترون موقعیتی را که هر الکترون در پوشش هسته ای اشغال می کند نشان می دهد، بنابراین سطح انرژی که در آن قرار دارد و نوع مدار را مشخص می کند. را ساختار الکترونی بستگی به نوع عنصر شیمیایی دارد که می خواهید مطالعه کنید.

هر چه الکترون از هسته دورتر باشد، این سطح انرژی بالاتر خواهد بود. هنگامی که الکترون ها در یک سطح انرژی قرار دارند، این سطح نام اوربیتال های انرژی را می گیرد. با استفاده از جدولی که در بالای این متن آموزشی ظاهر می شود، می توانید پیکربندی Electron همه عناصر را بررسی کنید.

پیکربندی الکترونی عناصر نیز از عدد اتمی عنصر استفاده می کند که از طریق جدول تناوبی به دست می آید. برای بررسی دقیق این مبحث ارزشمند باید دانست که الکترون چیست.

این شناسایی به لطف چهار عدد کوانتومی که هر الکترون دارد انجام می شود، یعنی:

• عدد کوانتومی مغناطیسی: جهت اوربیتالی که الکترون در آن قرار دارد را نشان می دهد.
• عدد اصلی کوانتومی: تراز انرژی است که الکترون در آن قرار دارد.
• چرخش تعداد کوانتومی: اشاره به اسپین الکترون دارد.
• عدد آزیموتالی یا کوانتومی ثانویه: مداری است که الکترون در آن قرار دارد.

اهداف پیکربندی الکترون

هدف اصلی از پیکربندی الکترون، روشن کردن نظم و توزیع انرژی اتم ها، به ویژه توزیع هر سطح انرژی و زیرسطح است.

انواع پیکربندی الکترون

• پیکربندی پیش فرض.  این پیکربندی الکترونی به لطف جدول قطرها به دست می‌آید، در اینجا اوربیتال‌ها همانطور که ظاهر می‌شوند پر می‌شوند و همیشه از مورب‌های جدول پیروی می‌کنند و همیشه با 1 شروع می‌شوند.
• پیکربندی گسترش یافته. به لطف این پیکربندی، هر یک از الکترون های یک اتم با استفاده از فلش هایی برای نشان دادن اسپین هر اتم نشان داده می شود. در این مورد، پر کردن با در نظر گرفتن قانون تعدد حداکثر هوند و اصل حذف پاولی انجام می شود.
• پیکربندی متراکم. تمام سطوحی که در پیکربندی استاندارد پر می شوند با یک گاز نجیب نشان داده می شوند، جایی که بین عدد اتمی گاز و تعداد الکترون هایی که سطح نهایی را پر کرده اند مطابقت وجود دارد. این گازهای نجیب عبارتند از: He، Ar، Ne، Kr، Rn و Xe.
• پیکربندی نیمه توسعه یافته. این ترکیبی است بین پیکربندی گسترش یافته و پیکربندی متراکم. در آن، تنها الکترون های آخرین سطح انرژی نشان داده شده است.

نکات کلیدی برای نوشتن پیکربندی الکترونی یک اتم.

• شما باید تعداد الکترون‌هایی را که اتم دارد بدانید، برای این کار فقط باید عدد اتمی آن را بدانید زیرا این عدد برابر با تعداد الکترون‌ها است.
• الکترون ها را در هر سطح انرژی قرار دهید، از نزدیک ترین شروع کنید.
• به حداکثر ظرفیت هر سطح احترام بگذارید.

مراحل بدست آوردن پیکربندی الکترونی یک عنصر

اولین چیزی که باید بدانید عدد اتمی عنصر مورد مطالعه است که با حرف بزرگ Z نشان داده می شود. این عدد را می توان در جدول تناوبی یافت که مربوط به تعداد کل پروتون هایی است که هر اتم عنصر مذکور دارد. .

در این حالت، عدد اتمی جدول تناوبی همیشه در کادر بالا سمت راست نشان داده می شود، به عنوان مثال، در مورد هیدروژن، عدد 1 خواهد بود که در قسمت بالای این کادر مشاهده می شود، در حالی که وزن اتمی آن مشاهده می شود. یا عدد مازیکو عددی است که در قسمت بالا و در سمت چپ محصور شده است.

استفاده از این عدد اتمی باعث می‌شود که پیکربندی آن از طریق استفاده از اعداد کوانتومی و توزیع الکترون‌ها در مدار مشخص شود.

در اینجا چند نمونه از پیکربندی عناصر آورده شده است.

• هیدروژن عدد اتمی آن 1 است یعنی Z=1 پس Z=1:1s^a .
• پتاسیم، عدد اتمی آن 19 است، بنابراین Z=19: 1s^{از آنها}2s^{از آنها}2P⁶3s^{از آنها}3p⁶4s^{از آنها}3d^ده4p^a.

انتشار الکترون

این مربوط به توزیع هر یک از الکترون ها در اوربیتال ها و سطوح فرعی یک اتم است. در اینجا پیکربندی الکترونی این عناصر توسط نمودار مولر کنترل می شود.

برای تعیین توزیع الکترون هر عنصر، فقط نمادها باید به صورت مورب از بالا به پایین و از راست به چپ نوشته شوند.

طبقه بندی عناصر بر اساس پیکربندی الکترون

تمام عناصر شیمیایی به چهار گروه طبقه بندی می شوند که عبارتند از:

• گازهای نجیب. آنها مدار الکترون خود را با هشت الکترون کامل کردند، بدون احتساب He که دو الکترون دارد.
• عناصر گذار. دو مدار آخر آنها ناقص است.
• عناصر انتقال داخلی. این سه مدار آخرشان ناقص است.
• عنصر نماینده. اینها مدار بیرونی ناقصی دارند.

کار با عناصر و ترکیبات

به لطف پیکربندی الکترونی عناصر، می‌توان تعداد الکترون‌هایی را که اتم‌ها در مدار خود دارند، دانست که هنگام ساخت پیوندهای یونی، کووالانسی و دانستن الکترون‌های ظرفیت بسیار مفید می‌شود، این آخری با تعداد الکترون‌ها مطابقت دارد. که اتم یک عنصر خاص در آخرین مدار یا پوسته خود دارد.

چگالی عناصر

همه مواد دارای جرم و حجم هستند، اما جرم مواد مختلف حجم های متفاوتی را اشغال می کند.